Sunnudagur dauðans

Jæja góðir hálsar,

Nú er ansi hreint leiðinleg helgi að líða undir lok sem betur fer.
Hápunktur helgarinnar var ENGINN og þá meina ég að fyrir utan hefðbundar ferðir í ræktina þá átti ég engar félagslegar athafnir.
En afraksturinn er auðvitað í takt við leiðindin því ritgerðarskömmin er nokkurn veginn komin í rétt horf, bara smá fínpússning eftir. Það er reyndar alveg ótrúlega tímafrekur andskoti.

Svo er bara "countdown" í miðvikudag þegar ég held burt úr þessum ljóta, leiðinlega bæ og til hinnar himnesku borgar í norðri. Þar mun minn heittelskaði taka á móti mér og planið er að eiga gæða helgi dauðans. Við höfum ekki hist í næstum þrjár vikur og það finnst okkur nú vera alltof langt. Já af er það sem áður var þegar við meikuðum alveg heilar 5 vikur án hvors annars, ojj það var ljóti tíminn samt. Allt annað líka að vera þó allavega í sama landi núna.

Ég hlakka mikið til að fara í skólann á morgun og það er mjög skrýtin tilfinning að hlakka til mánudags. Ég ætla að varðveita þessa minningu um aldur og ævi því ég efast um að eiga eftir að upplifa mánudagstilhlökkun aftur í lífinu.

Jæja, áfram með smjörið!

Adios mis amigos!!