Illa pirrud

Ég get ekki beðið eftir að skólinn byrji á mánudaginn. Ég er gjörsamlega að tapa vitinu að hafa ekki einhvern fastapunkt í tilverunni eins og að fara í skólann og vinna verkefni og hafa deadline til að keyra mann áfram. Undanfarna daga hef ég verið að leita að heimildum fyrir MsC verkefnið og lesa mér betur til um blóðþrýsting og hjartað. En þegar það er engin pressa á manni þá er svo auðvelt að finna afsakanir til að gera eitthvað annað eins og að kíkja í bæinn eða hanga á netinu. Það á ekki við mig að hangsa svona. Mikið vorkenni ég fólki sem er atvinnulaust eða getur ekki unnið. Ég myndi tapa glórunni eftir nokkra daga að hafa engan tilgang í deginum. Ég meina, til hvers að vakna ef það er ekkert sem liggur fyrir??

Nú er eitthvað helv%$# einkaþjálfara námskeið í gangi í ræktinni seinnipartinn og það eru svona 20 manns um allan salinn að fylgjast hvort með öðru gera æfingar. Ekki veit ég hvaðan þetta fólk kemur en ég verð að segja hreint út að ég þyrfti að vera ansi illa á mig komin líkamlega til að íhuga eitthvað af þessu liði sem þjálfara. Guð minn góður!! Þau vita ekkert hvernig á að gera æfingarnar og eru flest ekki eldri en nýfermd. En það er ekki málið, heldur að þau eru fyrir mér og öllum hinum sem erum þarna til að æfa. Ég talaði við strákana sem eru þarna á sama tíma og ég í gær og við vorum öll illa pirruð á þessu liði. Eitt er það að fá sprengjuna af Janúar pakkinu með jólabumbuna og samviskubitið, en að fá fermingarfræðslu gengið líka í ofanálag er bara too much og verður alltof crowded í salnum.
En ef við þurfum að nota eitthvað tæki þá megum við biðja gelgjurnar að færa sig og þokkalega verður það notað seinnipartinn í dag.
Ég mun njóta mín í botn að segja þessu liði að víkja fyrir Naglanum!!