Aftur komin til Guildford

Jæja, þá er maður kominn aftur til Guildford eftir dásamlega dvöl á landinu Ísa með tilheyrandi veisluhöldum og annarri gleði.

Brúðkaup Önnu og Gunna var hið glæsilegasta í alla staði.

Athöfnin var mjög falleg og passlega löng. Presturinn var hress og kátur en mætti nú alveg dusta rykið af biblíunni og rifja upp Faðir vorið, þar sem það virðist hafa skolast aðeins til hjá honum.

Maturinn var geggjaður, sjávarréttahlaðborð af bestu gerð, og Naglinn tók vel til matar síns.
Ég fór meira að segja í kappát við Mikka kærasta hennar Kötu og vil ég meina að það hafi verið jafntefli í þeim slag þó það séu ekki allir sammála mér með þá túlkun á úrslitunum.
Þótt hann hafi farið fleiri ferðir, þá fyllti hann diskinn af tómum kaloríum eins og káli og ávöxtum sem teljast ekki með í svona keppni.
Svo var ég líka sneggri að klára af disknum, svo ég hafði hann allavega undir í hraða og snerpu.
Svo fór ég í afganga á mánudagskvöldið, svo í raun borðaði ég meira en Mikki af veislumatnum...bara yfir lengri tíma!
Svo ég vann kappátið eiginlega.

Eftir veislumatinn tók síðan við mikið fjör, með tónlistaratriði og allir drifu sig út á dansgólfið.
Vel var veitt af fljótandi veigum enda veislugestir orðnir miður prúðir undir lokin og farnir að teyga rósavínið af stút.

En í alla staði glæsileg veisla og óska ég að brúðhjónunum innilega til hamingju og megi gæfan fylgja þeim.

Takk fyrir mig, Anna og Gunni.

Það var rosa gott að koma heim til Íslands og hitta ættingja og vini þó stutt væri stoppið í þetta skiptið.
Maður gerði sér ekki grein fyrir hvað maður var farinn að sakna vinanna og fjölskyldunnar.

Við lentum samt í veseni við að komast aftur út.
Við áttum pantað flug á mánudagskvöld en flugvélin bilaði og við þurftum að bíða til þriðjudagsmorguns.
En það var hálfgert lán í óláni því pabbi var að fara út með sömu vél svo við gátum öll verið samferða.
En hins vegar kom það sér afar illa fyrir okkur bæði að missa svona heilan dag sem hefði getað farið í lærdóm.
Sérstaklega fyrir Snorra greyið sem á að flytja verkefni á fimmtudaginn.

Svo nú tekur alvara lífsins við með ritgerðarskrifum og rannsóknarvinnu og eins gott að láta hendur standa fram úr ermum.