Smásaga úr ræktinni

Ég er í makindum mínum að gera magaæfingar á bolta haldandi á 10 kg lóðaplötu þegar einn kunningi kemur upp að mér og byrjar að spjalla.
Hann segir við mig: "I can see you add resistance when you train abs".
Jú jú svara ég, þýðir ekkert annað!
Þá segir félaginn: "If you need any extra help with adding resistance to your exercises you just let me know. For example if you want I could sit on your back when you do press ups."
Ég hváði við af því ég var ekki viss hvort ég hefði skilið manninn rétt... svo hann hóstar og verður voða vandræðalegur og endurtekur það sem hann sagði.
Ég hló bara og þakkaði honum fyrir en sagðist ekki vera að gera armbeygjur þennan daginn. Hann varð enn vandræðalegri og labbaði í burtu og ég sá hann ekki meir, hann hefur örugglega drifið sig út.

Enda mátti maðurinn skammast sín því fáránlegri uppástungu hef ég aldrei heyrt!
Í hvaða vídd lifir þessi maður eiginlega?
Hvernig dettur honum í hug að ég, 57 kg kvenmaður geti gert armbeygjur með 80 kg karlmann sitjandi á bakinu á mér??
Sumir hefðu kannski tekið þessu sem pikköpp línu en þar sem gæinn er rammsamkynhneigður Ameríkani þá býst ég við að honum hafi verið fúlasta alvara.

Í fyrsta lagi þá myndi ég nú varla ná andanum með hann ofan á mér, og myndi kannski komast niður í armbeygju en já glætan að ég gæti nokkurn tíma rétt úr höndunum til að komast í byrjunarstöðu aftur.
Fyrir utan það hve óviðeigandi það er fyrir aðra gesti stöðvarinnar að horfa á mig puða með hálfókunnugan mann ofan á mér.

Þó ég sé alltaf að þykjast vera Nagli í ræktinni þá er ég langt frá að hafa líkamlega burði eins og rússneskur kúluvarpari sem grætir mann og annan í sjómann.

Sumt fólk er náttúrulega bara ekki alveg í lagi!!